15 grudnia 2021 /R | Family News Service
Okres dzieciństwa to dla wielu ludzi czas pięknych wspomnień. Fascynujące w nim jest to, że tak naprawdę nie wiadomo kiedy ono dokładnie się zaczyna, a kiedy kończy. Na pytanie: gdzie leży granica dzieciństwa nikt nie jest w stanie udzielić jednoznacznej odpowiedzi, ale każdy potrafi opowiedzieć coś o sobie z tego okresu życia. Warto w tym miejscu pochylić się nad rolą jaką w życiu każdego dziecka odgrywają babcie i dziadkowie, ponieważ stanowią ważny element rodzinnej układanki.
zdj. pixabay.com
Historia prawie każdego dziecka wiąże się z obecnością dziadków. Niektórym nie było dane się poznać, gdyż odeszli nazbyt wcześnie. Nie mniej jednak kiedy mówi się o ważnej roli dziadków jaką mają do spełnienia w życiu rodzinnym to warto zastanowić się też nad tym jak same wnuczęta odbierają swoich dziadków. Szczególnie Ci, którzy po latach sięgają do wspomnień z dzieciństwa. Dla nich obchodzony w styczniu Dzień Babci i Dziadka znaczy coś więcej niż tylko starannie przygotowana w szkole laurka i wierszyk „Babciu, babciu co ci dam? Tylko jedno serce mam…”.
– „Babcia i dziadek oznaczają dla mnie bezwarunkową miłość. Nikt nie potrafi tak kochać jak dziadkowie kochają swoje wnuki. Moje wspomnienia z dziadkami są nikłe, ponieważ jednego z nich nie było mi dane poznać, a drugiego znałam tylko przez chwilę. Z własnego doświadczenia jednak wiem, że babcie to cudowne, pełne ciepła i wyrozumiałości osoby, które są nie tylko babciami, ale przede wszystkim mamami, a teraz na co dzień dbają o swoje wnuki. Patrząc na relację, jaka łączy mojego synka z jego babcią, uświadamiam sobie, że jest ona wyjątkowa pod każdym względem. Niejednokrotnie z uśmiechem na twarzy słucham historii ze swojego dzieciństwa, które opowiada mi mój własny syn, a które poznał od swojej babci. Mam nadzieję, że także i mi będzie dane w przyszłości zostać babcią” – mówi Pani Joanna, szczęśliwa córka, żona i mama dziesięcioletniego chłopca.
– „Kiedy sięgam pamięcią do wspomnień z dzieciństwa, to zawsze są w nich dziadkowie. Widzę babcię piekącą w prodiżu nasz ulubiony sernik i dziadka siedzącego na ławie koło pieca. Oni zawsze byli w domu, kiedy wracaliśmy z dłuższych i krótszych podróży. Zawsze na nas czekali. Pamiętam ich opowieści o dzieciństwie bez elektryczności, wojnie i pracy w gospodarstwie. I dziś cieszę się ogromnie z tego, że moi synowie też wychowują się z dziadkiem. I chociaż opowieści są nowe, a życie ma inny rytm i częściej to my czekamy na powrót dziadka z pracy, to jedno pozostało niezmienne – na tej samej ławie co dziadek siada teraz mój tata i przytula swoich wnuków. Chłopcy zawsze będą o tym pamiętali. Zawsze!” – mówi pani Kinga, młoda żona i mama dwójki synów, którzy mieszkają razem z dziadkiem.
– „Bardzo miło wspominam swoich dziadków. Zawsze mogłem na nich liczyć i nigdy nie odmówili mi pomocy. Bardzo lubiłem spędzać czas z moim dziadkiem. Dużo rozmawialiśmy na różne tematy i nigdy mi nie powiedział, że nie ma dla mnie czasu. Nawet wtedy, gdy był bardzo zajęty to potrafił znaleźć chwilę, aby sprawić mi radość. Dziadek lubił mnie rozpieszczać i był przy mnie w najtrudniejszym momencie dzieciństwa, kiedy poważnie zachorowałem. Z babcią było podobnie. Zawsze była życzliwa i pomagała mi w trudnych momentach. Mieszkaliśmy razem i naprawdę bardzo dużo mnie nauczyła. Do dzisiaj pamiętam prośby, żebym po jej śmierci pamiętał o modlitwie za nią. Zawsze stawiała Pana Boga na pierwszym miejscu i dużo się modliła. Wiem, że i dla mnie wymodliła wiele łask, za co jestem jej bardzo wdzięczny. Często wspominam swoich dziadków i cieszę się, że mogłem się od nich tak dużo nauczyć” – mówi Pan Łukasz, który jak sam twierdzi: „dziadkowie nie tylko rozpieszczają, ale i uczą”.
A co Ty mógłbyś powiedzieć o swoich babciach i dziadkach?
Family News Service
Po Pierwsze Rodzina